publicerad: 2015
spika
spika
verb
~de ~t 1 slå i spik2 ⟨vard.⟩ fastställa tid för: spika en avhandling3 ⟨vard.⟩ lämna ogarderad i hästtippning
| Finita former | |
|---|---|
| spikar | presens aktiv |
| spikas | presens passiv |
| spikade | preteritum aktiv |
| spikades | preteritum passiv |
| spika | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att spika | infinitiv aktiv |
| att spikas | infinitiv passiv |
| har/hade spikat | supinum aktiv |
| har/hade spikats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| spikande | |
| Perfekt particip | |
| en spikad + substantiv | |
| ett spikat + substantiv | |
| den/det/de spikade + substantiv | |


