publicerad: 2015
älling
äll·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨prov. (sydsv.)⟩ ank- el. andunge
| Singular | |
|---|---|
| en älling | obestämd form |
| en ällings | obestämd form genitiv |
| ällingen | bestämd form |
| ällingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ällingar | obestämd form |
| ällingars | obestämd form genitiv |
| ällingarna | bestämd form |
| ällingarnas | bestämd form genitiv |


