publicerad: 2015
övergångshandling
över·gångs|handl·ing
substantiv
~en ~ar • mest i pl.; till handling 2 övergång 2
| Singular | |
|---|---|
| en övergångshandling | obestämd form |
| en övergångshandlings | obestämd form genitiv |
| övergångshandlingen | bestämd form |
| övergångshandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| övergångshandlingar | obestämd form |
| övergångshandlingars | obestämd form genitiv |
| övergångshandlingarna | bestämd form |
| övergångshandlingarnas | bestämd form genitiv |


