publicerad: 2015
agitera
ag·it·era
verb
~de ~t • ⟨särsk. polit.⟩ ivrigt argumentera för ngt; hetsa upp; jfr agitation
| Finita former | |
|---|---|
| agiterar | presens aktiv |
| agiteras | presens passiv |
| agiterade | preteritum aktiv |
| agiterades | preteritum passiv |
| agitera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att agitera | infinitiv aktiv |
| att agiteras | infinitiv passiv |
| har/hade agiterat | supinum aktiv |
| har/hade agiterats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| agiterande | |


