publicerad: 2015
alarmera
a·larm·era
verb
~de ~t • slå larm; skrämma, oroa: en alarmerande rapport
| Finita former | |
|---|---|
| alarmerar | presens aktiv |
| alarmeras | presens passiv |
| alarmerade | preteritum aktiv |
| alarmerades | preteritum passiv |
| alarmera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att alarmera | infinitiv aktiv |
| att alarmeras | infinitiv passiv |
| har/hade alarmerat | supinum aktiv |
| har/hade alarmerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| alarmerande | |
| Perfekt particip | |
| en alarmerad + substantiv | |
| ett alarmerat + substantiv | |
| den/det/de alarmerade + substantiv | |


