publicerad: 2015
alruna
al|runa
substantiv
~n ‑runor • en växt
| Singular | |
|---|---|
| en alruna | obestämd form |
| en alrunas | obestämd form genitiv |
| alrunan | bestämd form |
| alrunans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| alrunor | obestämd form |
| alrunors | obestämd form genitiv |
| alrunorna | bestämd form |
| alrunornas | bestämd form genitiv |


