publicerad: 2015
anhörigvårdare
an·hör·ig|vård·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑vårdarna anhörigvård
| Singular | |
|---|---|
| en anhörigvårdare | obestämd form |
| en anhörigvårdares | obestämd form genitiv |
| anhörigvårdaren | bestämd form |
| anhörigvårdarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| anhörigvårdare | obestämd form |
| anhörigvårdares | obestämd form genitiv |
| anhörigvårdarna | bestämd form |
| anhörigvårdarnas | bestämd form genitiv |


