publicerad: 2015
anmaning
an|man·ing
substantiv
~en ~ar anmana
| Singular | |
|---|---|
| en anmaning | obestämd form |
| en anmanings | obestämd form genitiv |
| anmaningen | bestämd form |
| anmaningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| anmaningar | obestämd form |
| anmaningars | obestämd form genitiv |
| anmaningarna | bestämd form |
| anmaningarnas | bestämd form genitiv |


