publicerad: 2015
arrangör
ar·rang·ör
[araŋ∫ö´r]
substantiv
~en ~er • till arrangera
| Singular | |
|---|---|
| en arrangör | obestämd form |
| en arrangörs | obestämd form genitiv |
| arrangören | bestämd form |
| arrangörens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| arrangörer | obestämd form |
| arrangörers | obestämd form genitiv |
| arrangörerna | bestämd form |
| arrangörernas | bestämd form genitiv |


