publicerad: 2015
automatkarbin
auto·mat|karb·in
substantiv
~en ~er • ett helautomatiskt skjutvapen
| Singular | |
|---|---|
| en automatkarbin | obestämd form |
| en automatkarbins | obestämd form genitiv |
| automatkarbinen | bestämd form |
| automatkarbinens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| automatkarbiner | obestämd form |
| automatkarbiners | obestämd form genitiv |
| automatkarbinerna | bestämd form |
| automatkarbinernas | bestämd form genitiv |


