publicerad: 2015
behovsprövning
be·hovs|pröv·ning
substantiv
~en ~ar behovspröva
| Singular | |
|---|---|
| en behovsprövning | obestämd form |
| en behovsprövnings | obestämd form genitiv |
| behovsprövningen | bestämd form |
| behovsprövningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| behovsprövningar | obestämd form |
| behovsprövningars | obestämd form genitiv |
| behovsprövningarna | bestämd form |
| behovsprövningarnas | bestämd form genitiv |


