publicerad: 2015
blåhallon
blå|hall·on
substantiv
~et; pl. ~
| Singular | |
|---|---|
| ett blåhallon | obestämd form |
| ett blåhallons | obestämd form genitiv |
| blåhallonet | bestämd form |
| blåhallonets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blåhallon | obestämd form |
| blåhallons | obestämd form genitiv |
| blåhallonen | bestämd form |
| blåhallonens | bestämd form genitiv |


