publicerad: 2015
blåklint
blå|klint
substantiv
~en ~ar • en växt
| Singular | |
|---|---|
| en blåklint | obestämd form |
| en blåklints | obestämd form genitiv |
| blåklinten | bestämd form |
| blåklintens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blåklintar | obestämd form |
| blåklintars | obestämd form genitiv |
| blåklintarna | bestämd form |
| blåklintarnas | bestämd form genitiv |


