publicerad: 2015
blåtira
blå|tira
substantiv
~n ‑tiror • ⟨vard.⟩ blåmärke runt öga
| Singular | |
|---|---|
| en blåtira | obestämd form |
| en blåtiras | obestämd form genitiv |
| blåtiran | bestämd form |
| blåtirans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blåtiror | obestämd form |
| blåtirors | obestämd form genitiv |
| blåtirorna | bestämd form |
| blåtirornas | bestämd form genitiv |


