publicerad: 2015
blinning
blinn·ing
substantiv
~en ~ar • en insekt
| Singular | |
|---|---|
| en blinning | obestämd form |
| en blinnings | obestämd form genitiv |
| blinningen | bestämd form |
| blinningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blinningar | obestämd form |
| blinningars | obestämd form genitiv |
| blinningarna | bestämd form |
| blinningarnas | bestämd form genitiv |


