publicerad: 2015
blyhagel
bly|hagel
substantiv
‑haglet; pl. ~, best. pl. ‑haglen • till hagel 2 bly
| Singular | |
|---|---|
| ett blyhagel | obestämd form |
| ett blyhagels | obestämd form genitiv |
| blyhaglet | bestämd form |
| blyhaglets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blyhagel | obestämd form |
| blyhagels | obestämd form genitiv |
| blyhaglen | bestämd form |
| blyhaglens | bestämd form genitiv |


