publicerad: 2015
bokföringsbrott
bok·för·ings|brott
substantiv
~et; pl. ~ bokföring brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett bokföringsbrott | obestämd form |
| ett bokföringsbrotts | obestämd form genitiv |
| bokföringsbrottet | bestämd form |
| bokföringsbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bokföringsbrott | obestämd form |
| bokföringsbrotts | obestämd form genitiv |
| bokföringsbrotten | bestämd form |
| bokföringsbrottens | bestämd form genitiv |


