publicerad: 2015
brylling
bryll·ing
substantiv
~en ~ar • fyrmänning
| Singular | |
|---|---|
| en brylling | obestämd form |
| en bryllings | obestämd form genitiv |
| bryllingen | bestämd form |
| bryllingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bryllingar | obestämd form |
| bryllingars | obestämd form genitiv |
| bryllingarna | bestämd form |
| bryllingarnas | bestämd form genitiv |


