publicerad: 2015
bussning
buss·ning
substantiv
~en ~ar • till bussa 1,2,3
| Singular | |
|---|---|
| en bussning | obestämd form |
| en bussnings | obestämd form genitiv |
| bussningen | bestämd form |
| bussningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bussningar | obestämd form |
| bussningars | obestämd form genitiv |
| bussningarna | bestämd form |
| bussningarnas | bestämd form genitiv |


