publicerad: 2015
chaufför
chauff·ör
[∫åfö´r]
substantiv
~en ~er – I sammansättn. chaufförs-.
| Singular | |
|---|---|
| en chaufför | obestämd form |
| en chaufförs | obestämd form genitiv |
| chauffören | bestämd form |
| chaufförens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| chaufförer | obestämd form |
| chaufförers | obestämd form genitiv |
| chaufförerna | bestämd form |
| chaufförernas | bestämd form genitiv |


