publicerad: 2015
dymling
dyml·ing
substantiv
~en ~ar • träplugg el. järndubb för hopfästning
| Singular | |
|---|---|
| en dymling | obestämd form |
| en dymlings | obestämd form genitiv |
| dymlingen | bestämd form |
| dymlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dymlingar | obestämd form |
| dymlingars | obestämd form genitiv |
| dymlingarna | bestämd form |
| dymlingarnas | bestämd form genitiv |


