publicerad: 2015
enhetlig
en·het·lig
adjektiv
~t ~a • som utgör en enhet; likformig
| Positiv | |
|---|---|
| en enhetlig + substantiv | |
| ett enhetligt + substantiv | |
| den/det/de enhetliga + substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de enhetligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är enhetligast | |
| den/det/de enhetligaste + substantiv |


