publicerad: 2015
explikation
ex·plik·at·ion
substantiv
~en ~er • till explicera
| Singular | |
|---|---|
| en explikation | obestämd form |
| en explikations | obestämd form genitiv |
| explikationen | bestämd form |
| explikationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| explikationer | obestämd form |
| explikationers | obestämd form genitiv |
| explikationerna | bestämd form |
| explikationernas | bestämd form genitiv |


