publicerad: 2015
fördämma
för·dämma
[‑däm´a el. fö`r‑]
verb
fördämde, fördämt, fördämd n. fördämt, pres. fördämmer, imper. fördäm • bygga fördämning för
| Finita former | |
|---|---|
| fördämmer | presens aktiv |
| fördäms (fördämmes) | presens passiv |
| fördämde | preteritum aktiv |
| fördämdes | preteritum passiv |
| fördäm | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att fördämma | infinitiv aktiv |
| att fördämmas | infinitiv passiv |
| har/hade fördämt | supinum aktiv |
| har/hade fördämts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| fördämmande | |
| Perfekt particip | |
| en fördämd + substantiv | |
| ett fördämt + substantiv | |
| den/det/de fördämda + substantiv | |


