publicerad: 2015
förevändning
före|vänd·ning
substantiv
~en ~ar • ogiltigt skäl som anförs t.ex. för frånvaro
| Singular | |
|---|---|
| en förevändning | obestämd form |
| en förevändnings | obestämd form genitiv |
| förevändningen | bestämd form |
| förevändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förevändningar | obestämd form |
| förevändningars | obestämd form genitiv |
| förevändningarna | bestämd form |
| förevändningarnas | bestämd form genitiv |


