publicerad: 2015
förhorning
för·horn·ing
substantiv
~en ~ar • till förhornas
| Singular | |
|---|---|
| en förhorning | obestämd form |
| en förhornings | obestämd form genitiv |
| förhorningen | bestämd form |
| förhorningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förhorningar | obestämd form |
| förhorningars | obestämd form genitiv |
| förhorningarna | bestämd form |
| förhorningarnas | bestämd form genitiv |


