publicerad: 2015
försiggå
för·sig|gå
[fö`r‑]
verb
‑gick, ‑gått, pres. ‑går • utspela sig: handlingen i romanen försiggår i Italien
| Finita former | |
|---|---|
| försiggår | presens aktiv |
| försiggick | preteritum aktiv |
| försiggå | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att försiggå | infinitiv aktiv |
| har/hade försiggått | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| försiggående | |


