publicerad: 2015
fjädra
fjädra
verb
~de ~t • elastiskt ändra form som en stålfjäder
| Finita former | |
|---|---|
| fjädrar | presens aktiv |
| fjädras | presens passiv |
| fjädrade | preteritum aktiv |
| fjädrades | preteritum passiv |
| fjädra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att fjädra | infinitiv aktiv |
| att fjädras | infinitiv passiv |
| har/hade fjädrat | supinum aktiv |
| har/hade fjädrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| fjädrande | |
| Perfekt particip | |
| en fjädrad + substantiv | |
| ett fjädrat + substantiv | |
| den/det/de fjädrade + substantiv | |
fjädra sig
• äv. uppträda högfärdigtOrdform(er) fjädra sig


