publicerad: 2015
framryckning
fram|ryck·ning
substantiv
~en ~ar • till rycka fram
| Singular | |
|---|---|
| en framryckning | obestämd form |
| en framrycknings | obestämd form genitiv |
| framryckningen | bestämd form |
| framryckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| framryckningar | obestämd form |
| framryckningars | obestämd form genitiv |
| framryckningarna | bestämd form |
| framryckningarnas | bestämd form genitiv |


