publicerad: 2015
framstå
fram|stå
verb
‑stod, ‑stått, pres. ‑står • te sig; visa sig
| Finita former | |
|---|---|
| framstår | presens aktiv |
| framstod | preteritum aktiv |
| framstå | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att framstå | infinitiv aktiv |
| har/hade framstått | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| framstående | |


