publicerad: 2015
funktionalitet
funkt·ion·al·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en ~er • till funktionell
| Singular | |
|---|---|
| en funktionalitet | obestämd form |
| en funktionalitets | obestämd form genitiv |
| funktionaliteten | bestämd form |
| funktionalitetens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| funktionaliteter | obestämd form |
| funktionaliteters | obestämd form genitiv |
| funktionaliteterna | bestämd form |
| funktionaliteternas | bestämd form genitiv |


