publicerad: 2015
fyrmänning
fyr|männ·ing
substantiv
~en ~ar • min mors el. fars sysslingars barn är mina fyrmänningar
| Singular | |
|---|---|
| en fyrmänning | obestämd form |
| en fyrmännings | obestämd form genitiv |
| fyrmänningen | bestämd form |
| fyrmänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fyrmänningar | obestämd form |
| fyrmänningars | obestämd form genitiv |
| fyrmänningarna | bestämd form |
| fyrmänningarnas | bestämd form genitiv |


