publicerad: 2015
göpen
göpen
[jö´pen]
substantiv
göpnen göpnar • ⟨åld.⟩ kupig hand; en göpen en handfull
| Singular | |
|---|---|
| en göpen | obestämd form |
| en göpens | obestämd form genitiv |
| göpnen | bestämd form |
| göpnens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| göpnar | obestämd form |
| göpnars | obestämd form genitiv |
| göpnarna | bestämd form |
| göpnarnas | bestämd form genitiv |


