publicerad: 2015
gröttallrik
gröt|tallr·ik
substantiv
~en ~ar gröt tallrik 1
| Singular | |
|---|---|
| en gröttallrik | obestämd form |
| en gröttallriks | obestämd form genitiv |
| gröttallriken | bestämd form |
| gröttallrikens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gröttallrikar | obestämd form |
| gröttallrikars | obestämd form genitiv |
| gröttallrikarna | bestämd form |
| gröttallrikarnas | bestämd form genitiv |


