publicerad: 2015
hänvisningston
hän·vis·nings|ton
substantiv
~en ~er • vid telefonering
| Singular | |
|---|---|
| en hänvisningston | obestämd form |
| en hänvisningstons | obestämd form genitiv |
| hänvisningstonen | bestämd form |
| hänvisningstonens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hänvisningstoner | obestämd form |
| hänvisningstoners | obestämd form genitiv |
| hänvisningstonerna | bestämd form |
| hänvisningstonernas | bestämd form genitiv |


