publicerad: 2015
halshugga
hals|hugga
verb
‑högg, ‑huggit, ‑huggen ‑hugget ‑huggna, pres. ‑hugger • mest i äldre tid: avrätta genom att hugga halsen av
| Finita former | |
|---|---|
| halshugger | presens aktiv |
| halshuggs (halshugges) | presens passiv |
| halshögg | preteritum aktiv |
| halshöggs | preteritum passiv |
| halshugg | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att halshugga | infinitiv aktiv |
| att halshuggas | infinitiv passiv |
| har/hade halshuggit | supinum aktiv |
| har/hade halshuggits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| halshuggande | |
| Perfekt particip | |
| en halshuggen + substantiv | |
| ett halshugget + substantiv | |
| den/det/de halshuggna + substantiv | |
| den halshuggne + maskulint substantiv | |


