publicerad: 2015
haubitsgranat
haubits|gran·at
substantiv
~en ~er haubits granat 1
| Singular | |
|---|---|
| en haubitsgranat | obestämd form |
| en haubitsgranats | obestämd form genitiv |
| haubitsgranaten | bestämd form |
| haubitsgranatens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| haubitsgranater | obestämd form |
| haubitsgranaters | obestämd form genitiv |
| haubitsgranaterna | bestämd form |
| haubitsgranaternas | bestämd form genitiv |


