publicerad: 2015
hissning
hiss·ning
substantiv
~en ~ar 1 till hissa 12 till hissa 2
| Singular | |
|---|---|
| en hissning | obestämd form |
| en hissnings | obestämd form genitiv |
| hissningen | bestämd form |
| hissningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hissningar | obestämd form |
| hissningars | obestämd form genitiv |
| hissningarna | bestämd form |
| hissningarnas | bestämd form genitiv |


