publicerad: 2015
hiva
hiva
verb
~de ~t • ⟨särsk. sjö.⟩ vinda upp med (ankar)spel, hissa upp; vräka över bord; slänga
| Finita former | |
|---|---|
| hivar | presens aktiv |
| hivas | presens passiv |
| hivade | preteritum aktiv |
| hivades | preteritum passiv |
| hiva | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att hiva | infinitiv aktiv |
| att hivas | infinitiv passiv |
| har/hade hivat | supinum aktiv |
| har/hade hivats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| hivande | |
| Perfekt particip | |
| en hivad + substantiv | |
| ett hivat + substantiv | |
| den/det/de hivade + substantiv | |


