publicerad: 2015
hjärna
hjärna
substantiv
~n hjärnor • kroppsligt organ för tänkande; skarptänkt person
| Singular | |
|---|---|
| en hjärna | obestämd form |
| en hjärnas | obestämd form genitiv |
| hjärnan | bestämd form |
| hjärnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hjärnor | obestämd form |
| hjärnors | obestämd form genitiv |
| hjärnorna | bestämd form |
| hjärnornas | bestämd form genitiv |


