publicerad: 2015
humor
hum·or
[hu´m‑]
substantiv
~n • förmåga att skämta och förstå skämt
| Singular | |
|---|---|
| en humor | obestämd form |
| en humors | obestämd form genitiv |
| humorn | bestämd form |
| humorns | bestämd form genitiv |


