publicerad: 2015
hyperkritik
hyper|krit·ik
substantiv
~en • till kritik 2 hyper-
| Singular | |
|---|---|
| en hyperkritik | obestämd form |
| en hyperkritiks | obestämd form genitiv |
| hyperkritiken | bestämd form |
| hyperkritikens | bestämd form genitiv |


