publicerad: 2015
insamlare
in|saml·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑samlarna insamla
| Singular | |
|---|---|
| en insamlare | obestämd form |
| en insamlares | obestämd form genitiv |
| insamlaren | bestämd form |
| insamlarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| insamlare | obestämd form |
| insamlares | obestämd form genitiv |
| insamlarna | bestämd form |
| insamlarnas | bestämd form genitiv |


