publicerad: 2015
interpunktera
inter·punkt·era
verb
~de ~t • sätta ut skiljetecken; jfr interpunktion
| Finita former | |
|---|---|
| interpunkterar | presens aktiv |
| interpunkteras | presens passiv |
| interpunkterade | preteritum aktiv |
| interpunkterades | preteritum passiv |
| interpunktera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att interpunktera | infinitiv aktiv |
| att interpunkteras | infinitiv passiv |
| har/hade interpunkterat | supinum aktiv |
| har/hade interpunkterats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| interpunkterande | |
| Perfekt particip | |
| en interpunkterad + substantiv | |
| ett interpunkterat + substantiv | |
| den/det/de interpunkterade + substantiv | |


