publicerad: 2015
jordgubbe
jord|gubbe
substantiv
~n ‑gubbar • ett bär: jordgubbar med vispgrädde
| Singular | |
|---|---|
| en jordgubbe | obestämd form |
| en jordgubbes | obestämd form genitiv |
| jordgubben | bestämd form |
| jordgubbens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| jordgubbar | obestämd form |
| jordgubbars | obestämd form genitiv |
| jordgubbarna | bestämd form |
| jordgubbarnas | bestämd form genitiv |


