publicerad: 2015
klaffa
klaffa
verb
~de ~t 1 ⟨vard.⟩ fungera2 glappa; stå öppen, gapa
| Finita former | |
|---|---|
| klaffar | presens aktiv |
| klaffas | presens passiv |
| klaffade | preteritum aktiv |
| klaffades | preteritum passiv |
| klaffa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att klaffa | infinitiv aktiv |
| att klaffas | infinitiv passiv |
| har/hade klaffat | supinum aktiv |
| har/hade klaffats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| klaffande | |


