publicerad: 2015
klematis
klem·at·is
hellre än clem·at·is
[kle´m‑]
substantiv
~en; pl. ~ el. ~ar • en växt
| Singular | |
|---|---|
| en klematis (en clematis) | obestämd form |
| en klematis (en clematis) | obestämd form genitiv |
| klematisen (clematisen) | bestämd form |
| klematisens (clematisens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| klematis (klematisar, clematis, clematisar) | obestämd form |
| klematis (klematisars, clematis, clematisars) | obestämd form genitiv |
| klematisen (klematisarna, clematisen, clematisarna) | bestämd form |
| klematisens (klematisarnas, clematisens, clematisarnas) | bestämd form genitiv |


