publicerad: 2015
knäppa
knäppa
verb
knäppte knäppt 1 knäppa med fingrarna2 knäppa en knapp; knäppa händerna3 ⟨vard.⟩ skjuta ner
| Finita former | |
|---|---|
| knäpper | presens aktiv |
| knäpps (knäppes) | presens passiv |
| knäppte | preteritum aktiv |
| knäpptes | preteritum passiv |
| knäpp | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att knäppa | infinitiv aktiv |
| att knäppas | infinitiv passiv |
| har/hade knäppt | supinum aktiv |
| har/hade knäppts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| knäppande | |
| Perfekt particip | |
| en knäppt + substantiv | |
| ett knäppt + substantiv | |
| den/det/de knäppta + substantiv | |
knäppa av
• ⟨vard.⟩ stänga av med knapp, ratt e.d.Infinita former att knäppa av infinitiv aktiv Presens particip avknäppande Perfekt particip en avknäppt + substantiv ett avknäppt + substantiv den/det/de avknäppta + substantiv
knäppa på
• ⟨vard.⟩ sätta påInfinita former att knäppa på infinitiv aktiv Presens particip påknäppande Perfekt particip en påknäppt + substantiv ett påknäppt + substantiv den/det/de påknäppta + substantiv
knäppa till
• plötsligt bli kalltInfinita former att knäppa till infinitiv aktiv Presens particip tillknäppande Perfekt particip en tillknäppt + substantiv ett tillknäppt + substantiv den/det/de tillknäppta + substantiv
knäppa upp
1 öppna knäppningsanordning2 ⟨vard.⟩ koppla avInfinita former att knäppa upp infinitiv aktiv Presens particip uppknäppande Perfekt particip en uppknäppt + substantiv ett uppknäppt + substantiv den/det/de uppknäppta + substantiv


