publicerad: 2015
knådning
knåd·ning
substantiv
~en ~ar knåda
| Singular | |
|---|---|
| en knådning | obestämd form |
| en knådnings | obestämd form genitiv |
| knådningen | bestämd form |
| knådningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knådningar | obestämd form |
| knådningars | obestämd form genitiv |
| knådningarna | bestämd form |
| knådningarnas | bestämd form genitiv |


