publicerad: 2015
kollra
kollra
[kål`ra]
verb
~de ~t • tills. med bort:
| Finita former | |
|---|---|
| kollrar | presens aktiv |
| kollras | presens passiv |
| kollrade | preteritum aktiv |
| kollrades | preteritum passiv |
| kollra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kollra | infinitiv aktiv |
| att kollras | infinitiv passiv |
| har/hade kollrat | supinum aktiv |
| har/hade kollrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kollrande | |
kollra bort
• förvirra, göra virrigInfinita former att kollra bort infinitiv aktiv Presens particip bortkollrande


